Blog

Taras to miejsce, które notorycznie narażone jest na działanie czynników atmosferycznych. Latem ulega silnemu nasłonecznieniu, a zimą poddany jest niskim temperaturom. Do tego wszystkiego częste opady, wilgoć i wahania temperatur dokonują dzieła zniszczenia. Pamiętajmy, że niewłaściwie wykonany taras szybko ulega destrukcji.

Hydroizolacja tarasu

Podstawowym elementem, który uchroni nas przed zgubnym wpływem wody jest właściwe wykonanie hydroizolacji. Jej zadaniem jest powstrzymanie przedostającej się wilgoci w głąb konstrukcji tarasu. Zmagazynowana w ten sposób wilgoć, odparowując przy wysokiej temperaturze wywiera ciśnienie na płytki i powoduje ich odklejanie od podłoża. Dodatkowo wydostająca się para wodna może wywołać pojawienie się smug i zacieków na płytkach spowodowanych przez sole mineralne, zawarte w materiałach użytych do wykonania tarasu. Izolacja przeciwwilgociowa tarasu, pod wpływem wspomnianych wcześniej zmiennych czynników pogodowych nieustanie pracuje, dlatego jej właściwe wykonanie jest tak ważne.

Hydroizolacja z papy. Jeśli mamy do czynienia z tarasem nad pomieszczeniem ocieplanym, to niezbędne jest wykonanie ocieplenia z płyt twardego lub zwykłego styropianu z frezowanymi krawędziami. Należy wtedy układać je w dwóch warstwach naprzemiennie, aby uniknąć powstawania mostków cieplnych. Na położone ocieplanie nakładamy warstwę betonu o grubości nie mniejszej niż 5cm, ze spadkiem 1,5-2%% a następnie hydroizolację z papy. Kładziemy dwie warstwy, które przesypujemy talkiem, aby zapewnić im właściwą swobodę ruchu – wykluczy to ewentualne powstawanie pęknięć i przenikanie wody w głąb konstrukcji. Kolejnym etapem budowy tarasu jest wykonanie wylewki betonowej, która spowoduje odpowiedni docisk hydroizolacji oraz będzie stanowiła podłoże pod warstwę wykończającą.

Hydroizolacja z papy termozgrzewalnej. W tym przypadku stosujemy odwrotne ułożenie warstw. Najpierw kładziemy hydroizolację z papy termozgrzewalnej a następnie układamy na niej ocieplenie z płyt poliestyrenu ekstrudowanego.  Takie rozwiązanie zapewni ochronę hydroizolacji przed wpływem wysokiej i niskiej temperatury oraz powstaniu uszkodzeń mechanicznych. Warstwę ocieplenia pokrywa się materiałami wykończeniowymi w zależności od upodobań.

Hydroizolacja z płynnej folii. Umożliwia ona bezpośrednio położenie warstwy wykańczającej z płytek ceramicznych bez stosowania wylewki dociskającej izolację z papy.

Możemy również zastosować dwuskładnikową hydroizolację Mapelastic. Zabezpieczenie powierzchni tarasu taką hydroizolacją skutecznie ograniczy przenikanie wody w głąb konstrukcji tarasu. Ta nieznaczna ilość, która ma prawo się przedostać przez fugi pod płytki odparuje w sposób naturalny nie czyniąc szkód. Warto w tym miejscu dodać, iż Mapelastic posiada również zdolność do przepuszczania pary wodnej znajdującej się w głębi tarasu. Do pozostałych zalet tego rozwiązania wymienić należy:

• wysoko elastyczna – przenosi mikronaprężenia tarasu.
• pokrywa powstające w podłożu pęknięcia o wielkości nawet do 2 mm.
• posiada wysoką odporność na trudne warunki atmosferyczne.
• duża wydajność – zużycie (3,4 kg/m2).
• niewielka grubość warstwy – tylko 2 mm.
• wysoka przyczepność do podłoża.
• krótki czas schnięcia – płytki można przyklejać już 3-4 dniach od wykonania hydroizolacji.

Szczeliny dylatacyjne na tarasie.

Na ogół taras podany jest dużym obciążeniom termicznym poprzez spore wahania temperatur, cykle odmarzania i zamrażania oraz oddziaływanie wody (deszcz, śnieg). Te czynniki wywołują odkształcanie się materiałów stosowanych do budowy tarasu, stwarzając problemy z jego użytkowaniem oraz wyglądem doprowadzając w konsekwencji do kosztownej renowacji. Prawidłowa dylatacja ma za zadanie przeciwdziałać tym procesom. Pominięcie dylatacji to spory błąd, który może spowodować uszkodzenie wykładziny tarasowej, bez znaczenia czy są to panele kompozytowe czy ceramika.

W tarasach mamy do czynienia z różnymi rodzajami dylatacji w zależności od przeznaczenia. Kiedy chcemy uniknąć zniekształceń termicznych powstałych pod wpływem działań zarówno wysokich jak i niskich temperatur wykonujemy dylatacje termiczne. Dylatacje technologiczne będą przeciwdziałać właściwościom fizykochemicznym betonu a dylatacje przeciwdrganiowe zredukują przenoszenie się wstrząsów.

Aby prawidłowo wykonać dylatacyjne należy ustalić ich ilość, rozmiar szczelin dylatacyjnych oraz zastosować ich odpowiednie wypełnienie. Finalny rozkład pól dylatacyjnych zależy od konstrukcji, powierzchni i kształtu tarasu oraz jego lokalizacji. Należy zapoznanać się zakresem odkształceń termicznych danego materiału użytego do budowy i wykończenia tarasu. Jeśli zatem przystępujemy do naprawy konstrukcji tarasowych dobrze byłoby zasięgnąć porady specjalisty zamiast robic to „na wyczucie”. Do wypełnienia dylatacji może być zastosowana taśma uszczelniająca Mapeband, następnie sznur dylatacyjny Mapefoam a na końcu spoina elastyczna Mapesil AC. Na ogół dylatacja na połączeniach ma szerokość 8-10mm, nie mniej niż 5mm. Jeśli budujemy taras od podstaw to dylatacja rozpoczyna się styropianem o grubości 1cm.

Niedostateczne wypełnienia płytki klejem.

Do pozostałych przyczyn powodujących uszkodzenia tarasów jest niedostateczne wypełnienie klejem płytki ceramicznej.
Puste przestrzenie pod płytkami łatwo wypełniają się wodą a zimą przy spadku temperatur woda zwiększa swoją objętość, powodując oderwanie się płytki od podłoża. Ważne zatem jest właściwe rozprowadzenie kleju.

W tym celu możemy użyć dwóch metod:

1. Metoda podwójnego smarowania. Metoda ta polega na naniesieniu zaprawy na podłoże i na płytkę. Do tego sposobu dobrą zaprawą klejowa będzie Adesilex P9, Adesilex P9 Expres, Karaflex Maxi S1
2. Metoda samorozpłynnego kleju. Polega ona na rozprowadzeniu kleju np. Adesilex P4 za pomocą specjalnej pacy z półokrągłymi zębami. Klej ten rozpływa się samoczynnie pod wpływem dociśnięcia i wypełnia przestrzeń pod płytką całkowicie.

Pękanie i wykruszanie się fug na tarasie

Spoina między płytkami ceramicznymi to najsłabsze ogniwo tarasu. Może stracić kolor, popękać, wykruszać się, wpływając tym samym na estetykę  i na większą penetrację wody, co prowadzi do większych problemów z tarasem o czym pisaliśmy już w tym artykule. Przyczyn takich objawów może być kilka a ustalenie ich jest konieczne do właściwego przeprowadzenia naprawy. Wymienić należy takie jak:

• niska jakość spoiny
• niewłaściwa spoina
• sposób położenia płytek
• brak odpowiedniej dylatacji
• błędy konstrukcyjne tarasu którego częścią jest okładzina ceramiczna wraz ze spoiną

Do prawidłowego wykonania spoin zaleca się stosowanie mrozo i wodoodpornej elastycznej cementowej zaprawy do fugowania od 2-20mm Ultracolor Plus ( wybór 30 kolorów). Pamiętajmy że minimalna szerokość spoiny powinna wynosić 5mm a stosując płytki o dużym formacie stosujemy szersza spoinę. Do wykonania spoin narożnikowych i dylatacyjnych stosujemy masy uszczelniające np. Mapesilac, przyjmując szerokość 8-10mm. Na spoinach nie warto więc oszczędzać, zwracając uwagę na zawartość w nich czystego silikonu.

Na koniec warto przypomnieć, że dobre zabezpieczenie naszego tarasu przed zmiennymi czynnikami atmosferycznymi poprzez zastosowanie profesjonalnych produktów jak i dokładne zapoznanie się ze specyfiką danego materiału oraz fachowe wykonanie wszystkich prac stanowi o sukcesie wykonania i zabezpieczenia trasu.