Blog

Kiedy przystępujemy do remontu lub przebudowy wnętrza płyty gipsowo-kartonowe stają się dobrym wyborem i alternatywą dla tradycyjnego tynku. Lekkie ścianki gipsowo-kartonowe pozwalają dowolnie kształtować przestrzeń, uzyskując ładny efekt przy stosunkowo łatwym montażu. Za ich pomocą możemy wykonać ścianki wewnętrzne i działowe, przegrody z półkami, podwieszane sufity czy zabudowane poddasze. Ponieważ produkt ten jest wykonany z gipsu mamy gwarancje właściwego mikroklimatu dzięki dobrej paroprzepuszczalności.

Płyty kartonowo-gipsowe dostępne są w różnych długościach – 1,2m 2,40m, 2,60 m, 3 m . Do wyboru są również dwie szerokości: 60 cm i 120 cm. Grubość płyty może wynosić 6,5mm, 9,5mm, 12,5mm, 15,00mm w zależności od potrzeb i zastosowań. Jeżeli konieczne będzie wykonanie stalowego lub drewnianego szkieletu, należy zaprojektować go w taki sposób, aby możliwie najlepiej pasował do rozmiaru płyt.

Przygotowanie podłoża

Zanim przystąpimy do osadzania płyt gipsowo-kartonowych należy właściwie przygotować podłoże. Jest to bardzo istotny element całego montażu, od którego będzie zależała trwałość oraz wytrzymałość położonej powierzchni. Podłoże na które będzie położony klej gipsowy powinno być przede wszystkim suche oraz staranie oczyszczone z wszelkich pozostałości starych farb czy zapraw. Jeśli zaprawa murarska wystaje przed lico cegieł lub pustaków trzeba ją skuć. Najczęściej przy użyciu szczotki stalowej usuwamy wszelkie luźne lub kruszące się elementy ściany. Na koniec całą powierzchnię odkurzamy. Tak przygotowane podłoże gruntujemy emulsją gruntującą dobraną w zależności od chłonności podłoża. Prace należy wykonywać zawsze w odpowiedniej temperaturze. Nie ma mowy o kładzeniu gruntu na zamarznięte lub wilgotne ściany. Po wyschnięciu możemy przystąpić do rozplanowania i położenia wszelkich przyłączy i instalacji elektrycznych jeśli takie są przewidziane.

Sposoby montażu płyt gipsowo-kartonowych

Pierwszą metodą jest bezpośrednie przyklejania płyt gipsowo-kartonowych do podłoża za pomocą kleju gipsowego. Drugim sposobem jest osadzenie płyty na stalowym lub drewnianym stelażu.
Właściwy wybór zależy w dużej mierze od jakości ściany, stopnia pochylenia i stanu podłoża.

1. Mocowanie płyty k-g klejem gipsowym (na mokro)

Ta metoda jest najczęściej stosowana z uwagi swą prostotę, wymaga jednak w miarę równego podłoża. Niewielkie nierówności można zniwelować ilością nakładanego kleju i siłą docisku. Przed nałożeniem kleju warto na ścianach wyrysować miejsca mocowania płyt, dzięki czemu łatwiej będzie je rozmieścić i zmniejszyć liczbę docięć. Płytę g-k przycinamy do wysokości ściany (minus 5 mm z góry oraz 10 mm z dołu). Następnie nanosimy na nią klej gipsowy w postaci placków w kształcie stożka – o grubości  w zależności od stopnia krzywizny ścian – w odległości  co 25-30cm. Możemy również nanosić klej bezpośrednio na ścianę. Płyty przykładamy do ściany i wyrównujemy ich ułożenie, następnie dociskamy i korygujemy ustawienie w pionie i poziomie lekko uderzając łatą. Po ułożeniu płyt na ścianach możemy przejść do mocowania na suficie – tu montaż odbywa się metodą na sucho, czyli poprzez przykręcenie płyty do metalowego stelaża przymocowanego do stropu.

Mocowanie metodą „na styk”

Gdy mamy do czynienia z równą powierzchnią o niewielkim nachyleniu, możemy kleić płyty używając cieńszej warstwy kleju. W tym celu płytę pokrywamy klejem gipsowym za pomocą szerokiej pacy z zębami (o grubości zębów 8 mm), równomiernie rozprowadzając go wzdłuż całej powierzchni płyty. Przyklejamy płytę do podłoża oraz delikatnie dociskamy.

Mocowanie na pasach kartonowo-gipsowych

Mocowanie na pasach gipsowo-kartonowych stosujemy w przypadku bardzo nierównych podłoży. Sposób ten polega na naklejeniu pasów gipsowo-kartonowych o szerokości około 10 cm. Rozstaw pomiędzy pasami powinien wynosić około 60 cm. Korygujemy położenie w pionie i poziomie a następnie przystępujemy do montażu płyt gipsowo- kartonowych jak w przypadku powyższych metod.

2. Mocowanie płyty kartonowo-gipsowej do stelaży (na sucho)

Płyty kartonowo – gipsowe mocujemy do stelaża na tzw mijankę, czyli z przesunięciem spoin tak aby się nie krzyżowały. Natomiast poziome łączenia powinny być przesunięte względem siebie o około 40cm. Przy budowie ścian działowych spoiny płyty po przeciwległej stronie powinny być przesunięte tak, aby nie wypadały w tych samych miejscach – ma to na celu wzmocnić i usztywnić konstrukcje ścianki. Płyty gipsowo-kartonowe przycinamy nożem z wymiennym wkładem.

Najpierw nacina się karton wzdłuż wyznaczonej linii z jednej strony płyty a następnie przełamuje się delikatnie jej gipsowy rdzeń i przecina z drugiej strony. Powstałe przy cięciu ostre krawędzie płyty należy sfazować nożem do 2/3 jej grubości. Kąt nachylenia noża powinien wynosić ok. 45º Pozwoli to na skuteczniejsze związanie z masą szpachlową połączonych płyt.

Układając płyty należy zachować szczelinę dylatacyjną u podstawy na około 10mm i 5 mm u góry, przy połączeniu między górną krawędzią płyty z sufitem. Mocując płytę do stelaża za pomocą wkręta należy uważać aby nie wystawał on ponad lico płyty lub nie przebił warstwy kartonu. Idealnie jest gdy jest równo z licem płyty. Rozstaw wkrętów wynosi zwykle 20-25mm. Przy zastosowaniu do sufitów podwieszanych co15cm. najlepiej powinno użyć się blachowkrętów o średnicy 3,5 oraz długości 25 mm.

Prace wykończeniowe – krok po kroku

Jesteśmy na etapie kiedy płyty z regipsu przytwierdzone zostały do podłoża.

1. Prace wykończeniowe należy rozpocząć od odkurzenia powierzchni z kurzu i pyłu.
2. Następnie miejsca łączeń i krawędzie gruntujemy podkładem przeznaczonym do płyt g-k.
3. Po nałożeniu w te miejsca masy szpachlowej zatapiamy w nie papierową taśmę zbrojona lub taśmę z włókien szklanych. Nie zastosowanie taśmy spowoduje szybkie pojawienie się pęknięć w miejscu połączeń.
4. Po wyschnięciu masy szpachlowej nakładamy drugą warstwę wyrównującą.
5. Po wyschnięciu spoiny nanosimy gładź gipsową możliwie jak najcieńszą, jej zadaniem jest wyrównanie wszystkich powierzchni.
6. Po stwardnieniu spoiny całość szlifujemy za pomocą papieru ściernego lub specjalistycznej szlifierki podłączonej z odkurzaczem do uzyskania jednolitej gładkiej i równej powierzchni.
7. Po odpyleniu można rozpocząć malowanie. Jednak na tym etapie wskazane jest użycie odpowiedniego gruntu najlepiej zalecanego przez producenta farby. Tak przygotowana powierzchnia unaoczni mankamenty a jeśli nie, to wyjdą one przy położeniu warstwy próbnej.
8. Teraz jest odpowiedni moment aby wyeliminować ostatnie niedociągnięcia za pomocą szpachli i papieru ściernego. Powstałe poprawki jeszcze raz gruntujemy.

Powierzchnia płyt g-k jest gotowa do ostatecznego wykończenia jak malowanie, tapetowanie, nakładanie tynków ozdobnych etc. Jest równo gładko kolorowo jest pięknie..