Blog

Przystępując do budowy i wyposażenia domu najczęściej przykładamy wagę do tego by był ciepły, trwały i generował jak najniższe koszty eksploatacyjne. Dla poczucia własnego bezpieczeństwa często decydujemy się na ubezpieczenie, z uwagi na zagrożenia przed intruzami myśląc, że to wystarczy. Ale czy równie często myślimy o zapewnieniu ochrony przed jednym z groźniejszych żywiołów jakim jest ogień? Pamiętajmy, że decydując się na budowę domu mamy wpływ na dobór technologii i materiałów, które mogą zapewnić nam nie tylko oczekiwany komfort, wygodę ale również bezpieczeństwo.

Już na etapie projektowania jak również w trakcie budowy i wykańczania domu należy wziąć pod uwagę istotny aspekt jakim jest skuteczna ochrona przeciwpożarowa. Co więc zrobić, by zapewnić jak najwyższy poziom bezpieczeństwa budynku przed ogniem?

Jest wiele sposobów na zmniejszenie ryzyka rozprzestrzeniania się ognia. Można między innymi stosować niepalne materiały budowlane i wykończeniowe oraz specjalne instalacje przeciwpożarowe jak np. instalacja czujek dymu i czadu, system oddymiania czy nowoczesna i kompleksowa instalacja przewodów tryskaczowych.

Rozwiązania ognioodporne z pewnością wpłyną na wydłużenie czasu potrzebnego, by bezpiecznie opuścić dom, a nawet wynieść najbardziej wartościowe przedmioty.

Klasyfikacja ogniowa materiałów budowlanych.

Przy wyborze materiałów budowlanych najczęściej zwracamy uwagę na parametry izolacyjne i ich trwałość, natomiast nad klasyfikacją ogniową zastanawiamy się niestety rzadko. Jednakże, jest to ważny czynnik, który należałoby uwzględnić w trosce o własne bezpieczeństwo.

Wszystkie materiały budowlane powinny posiadać etykiety z Euroklasą. Ta literowo-cyfrowa informacja mówi nam o zachowaniu danego materiału w kontakcie z ogniem. Podstawowe Euroklasy ogniowe wyrobów budowlanych przedstawiają się następująco: A1, A2, B, C, D, E i F. Produkty z klasą A1 i A2 charakteryzują się niepalnością. Do tej grupy należą m.in.: wełna skalna, szklana i mineralna o dużej gęstości, stal, beton itp. Kolejne B, C, D, E do F, określają produkty o coraz większym stopniu palności.

Dodatkowo w klasyfikacji ogniowej materiałów budowlanych występują jeszcze oznaczenia s1, s2,s3 oraz d0, d1, d2. Symbol „s” dotyczy ilości wytwarzanego dymu podczas spalania się danego wyrobu. Symbolem „s1” oznaczone są produkty palące się prawie bez dymu (np. płyty gipsowo-kartonowe).

Symbole z literą „d” mówią o powstawaniu podczas spalania się wyrobu budowlanego płonących kropli. Wełna mineralna, stal, beton oznaczone są klasą d0, co oznacza, że nie powodują powstawania płonących kropel.

Warto pamiętać, że dla wyrobów klas A1, nie podaje się dodatkowo oznaczeń s i d, gdyż z samego założenia są to produkty niepalne i nie wytwarzają takich zagrożeń. Podobnie nie oznacza się dodatkowymi klasami produktów sklasyfikowanych najniżej, gdyż tu oczywiste jest, że dochodzi do znacznego zadymienia i wytwarzania ognia.

Jakich materiałów używać by zmniejszyć ryzyko pożaru?

Gips

Gips to spoiwo mineralne, a tym samym jest materiałem niepalnym. Elementy budynku wykonane z gipsu zaliczane są do nierozprzestrzeniających ognia i spełniają najsurowsze wymagania wynikające z przepisów z zakresu ochrony przeciwpożarowej.

Gips to dwuwodny siarczan wapnia uwodniony w procesie krystalizacji. Dzięki zawartości wody krystalizacyjnej i porowatości struktury wyroby gipsowe należą do niepalnych i ognioochronnych.

Ze względu na wyjątkowe właściwości ognioochronne gipsu produkuje się z niego bloczki i płyty stosowane w systemach pasywnej ochrony przeciwpożarowej. Materiały budowlane typu płyty gipsowe, gipsowo-kartonowe oraz gipsowo-włóknowe należą do najbezpieczniejszych materiałów niepalnych zakwalifikowanych do Euroklas A1 i A2.

W przypadku pożaru gips spełnia rolę „wody gaśniczej”, która poprzez proces odparowania, obniża temperaturę na powierzchni przegrody ogniowej lub elementu chronionego.

Ceramika, silikaty, beton komórkowy, keramzyt.

Te materiały są sklasyfikowane jako niepalne, cechują się wysoką odpornością na ogień i wysoką temperaturę. Zaliczane są do materiałów o reakcji na ogień do najwyższej euroklasy – A1. W przypadku pożaru nie wydzielają szkodliwych substancji, nie powodują ryzyka powstawania płonących kropli oraz przez długi czas zachowują właściwości nośne.

Ceramika jest materiałem absolutnie niepalnym, ma wysokie parametry dotyczące odporności ogniowej – temperatura wypału cegieł wynosi 1000 st.C. Ściany z pustaków ceramicznych nie tylko nie płoną, ale też nie wydzielają dymu, nie tracą wytrzymałości mechanicznej i nie wydzielają toksycznych oparów.

Ściany silikatowe zabezpieczają przed przenikaniem płomieni oraz gorących gazów, a także izolują pomieszczenia, nie pozwalając na gwałtowny wzrost temperatury. Umożliwia to przeprowadzenie sprawnej ewakuacji i daje gwarancję bezpieczeństwa przebywającym wewnątrz ekipom strażackim.

Beton komórkowy nie nagrzewa się pod wpływem działania wysokich temperatur. Duży wzrost temperatury otoczenia nie powoduje więc takich samych zmian temperatury materiału. O dużej odporności betonu komórkowego na działanie wysokiej temperatury świadczy fakt, że wznosi się z niego komory, w których wykonywane są badania ogniowe innych materiałów budowlanych.

Keramzyt zaliczany jest do grupy materiałów najbardziej ekologicznych. Z keramzytu powstają ściany przeciwpożarowe, obudowy kominów, kotłownie. Do 1100°C jego właściwości pozostają niezmienione, ponieważ proces wypału keramzytu zachodzi w temperaturze ok.  1200°C.

Podobną właściwość mają wyroby z keramzytobetonu. Odporność na ogień materiałów konstrukcyjnych z keramzytobetonu przekracza 4 godziny, a cieńszych elementów do budowy ścian działowych – 3 godziny. To czas, który umożliwi ewakuację  oraz ratowanie wyposażenia z pomieszczeń oddzielonych od pożaru ścianą keramzytobetonową.

Wełna mineralna

Wełna mineralna składa się do 98% z surowców pochodzenia mineralnego, co powoduje że nie pali się, nie podtrzymuje ani nie wznieca ognia. Wszystkie wełny są niepalne ale tylko wełna skalna jest odporna na najwyższe temperatury. Jest nie tylko niepalna, ale także ogniochronna. Zawdzięcza to surowcom, z jakich powstaje – kamieniom naturalnym, takim jak bazalt i gabro. Surowce te zaczynają się topić dopiero po długim czasie oddziaływania bardzo wysokich temperatur. Tak więc wełna skalna stanowi dla ognia barierę nie do pokonania, zwiększając odporność ogniową wszystkich elementów budynku, w które jest wbudowana.

Które miejsca w domu należy najbardziej zabezpieczyć?

Najważniejsza jest konstrukcja budynku, więc na pewno warto właściwie zabezpieczyć wszystkie ściany nośne, działowe i stropy. Godnym polecenia materiałem jest beton komórkowy. Taka ściana o grubości 18 cm,  jest w stanie przetrwać do czterech godzin pożaru. Ocieplenie z wełny skalnej jest nie tylko niepalne, ale również zwiększa odporność ogniową konstrukcji.

Stropy dobrze jest zabezpieczyć konstrukcją gęstożebrową i monolityczną, wykańczając je płytami gipsowo-kartonowymi o podwyższonej odporności na ogień.

Dla dachu warto zastosować popularne i trwałe dachówki ceramiczne, dachówki betonowe, blachę, łupek.